Środowisko artystyczne w "La Force du désir" Krysinskiej

Powieść Marii Krysinskiej, La Force du désir, przez długi czas była czytana jako powieść z kluczem, przedstawiająca, w sposób ironiczny, paryski światek artystyczny. Krysinska, kompozytorka, poetka i pisarka, pokazuje środowisko przeżarte hipokryzją. Ocenianie twórczości nie wedle jej wartości, ale wedle uznania publiczności lub płci sprawia, iż mierny autor zdobywa uznanie dla swego tworu, prawdziwa artystka – jedynie pochwałę swej urody. Na terenie sztuki kobieta jest Innym, Obcym, tak samo jak twórcy-mężczyźni, którzy nie wpisują się w doxa. Powieść Krysinskiej pokazuje walkę i trwanie Sztuki i artysty, tłamszonych przez miernych odbiorców i ich fałszywych bogów.Marie Krysinska’s novel, La Force du désir, for the longest time was read as a roman à clef, an ironic depiction of the Parisian artistic milieu. Krysinska, a composer, poet, and a writer, exposes a society riddled with hypocrisy. The work of art is valued not by its merits, but by its popularity or by the sex of the creator, and, consequently, a mediocre male artisan achieves recognition for his work, while a true female artist – only a compliment on her beauty. In the artistic realm, a woman is the Other, Stranger, just like those male creators who do not submit themselves to doxa. Krysinska’s novel depicts the struggle and endurance of Art and the artist, suppressed by a mediocre audience and its false idols.